პირველად გამოიყენეს სიტყვა "კომპიუტერი"- 1613 წელს , ის გულისხმობდა პირს, რომელიც ახოლციელებდა გათვლებს, ანუ computations, ამ სიტყვამ შეინარჩუნა იგივე მნიშვნელობა, ვიდრე მე -19 საუკუნის ბოლოდან მე -20 საუკუნის შუამდე სიტყვამ არ მიიღო მიიღოს მეტი მნიშვნელობა- მანქანა ახორციელებს გამოთვლებს.
ადრეული კომპიუტერების შეზღუდული ფუნქცია
ისტორიაში თანამედროვე კომპიუტერების ერა იწყება ორი დამოუკიდებელი ტექნოლოგიების ავტომატური აღრიცხვისა და programmability . მაგრამ არცერთი მოწყობილობა არ შეიძლება განისაზღვროს, როგორც ადრეული კომპიუტერი. ნაწილობრივ იმიტომ, რომ არაერთგვაროვანი გამოყენების ტერმინი რამოდენიმე მოწყობილობას აერთიანებდა, აღსანიშნავია თუმცა ზოგიერთი მექანიკური შიდსის (მეცნიერის) to Computing, რომელიც იყო ძალიან წარმატებული სანამ სამყაროს ელექტრონული კალკულატორი, ისევე როგორც შუმერული აბაკი, შიქმნა 2500 წლის წინ, რომლმაც შთამომავალობით მოიგო სიჩქარე კონკურსის წინააღმდეგ თანამედროვე სამაგიდო საანგარიშო მანქანა იაპონიაში 1946 წელს, გამოიგონეს 1620წელს , რომლებიც ხორციელდება Apollo სივრცეში მისიების, მათ შორის მთვარე და სავარაუდოდ astrolabe და Antikythera მექანიზმი,
უძველეს ასტრონომიულ კომპიუტერს ბერძნები აშენებდნენ დაახლოებით ძვ 80. ბერძნულ mathematicianHero ალექსანდრიაში აშენდა მექანიკური თეატრი რომელშიც შესრულებული სპექტაკლი გრძელდება 10 წუთი განმავლობაში.
X საუკუნის ბოლოს ფრანგმა გამომგონებელი Gerbert d'Aurillac დააბრუნეს ესპანეთიდან რომელმაც დახატა მოაძრავი მანქანები მან უპასუხა შეკითხვებზე არც დიახ და არც არა. მე -13 საუკუნეში ბერები აილბერტუსი მაგნუს და როჯერ ბეკონისმა დაწყეს საუბარი ყოველგვარ განვითარებაზე აილბერტუსი მაგნუს დაიჩივლა, რომ მან შეწირა ორმოცი წელი მისი ცხოვრების როდესაც თომას აქუინასმა შეშინებულმა გაანადგურა მისი მანქანა. 1642 წელს რენესანსის ხანაში დაინახეს გამომტვლელი მანქანის აუცილებლობა. მოწყობილობა რომელსაც შეუძლია შეასრულოს ოთხივე არითმეტიკული ოპერაციები. გარეშე ეყრდნობა ადამიანის დაზვერვისადმი დიდ სურვილს. მექანიკური კარკულატორი იყო განვითარების ფესვი. ორი გზა რომელიც განვითარდა თავდაპირველად ცდილობდა უფრო ძლიერი კალკულატორების შექმნას. მეორე გზა იყო იაფი ელექტრონური კალკულატორი მექანიკური კალკულატორის მემკვიდრე. შედეგად განვითარებას Intel პირველი კომერციულად ხელმისაწვდომი მიკროპროცესორული ინტეგრალური მიკროსქემის.
პირველი ზოგადი დანიშნულების კომპიუტერები
1801 წელს ჯოზეფ მარი Jacquard გააუმჯობესება , ქაღალდის ბარათები როგორც თარგი რომელიც საშუალებას აძლევდა, რომ ეწარმოებინა რთული თარგები
პროგრამები
განმსაზღვრელი თვისება თანამედროვე კომპიუტერების რომლებიც განსხვავდებიან მატი წინამორბედებისგან არის ის რომ ისინი შეიძლება დაპროგრამდეს. სწორედ იმის თქმა, რომ რაიმე სახის ინსტრუქციები (პროგრამის) შეიძლება მიენიჭოს , და ის გადაამუშავებს მათ. თანამედროვე კომპიუტერები ეფუძნება ფონ Neumann არქიტექტურას. ხშირად მანქანის კოდი იმპერატიულ პროგრამირების ენაზე.
პრაქტიკული თვალსაზრისით, კომპიუტერული პროგრამა შეიძლება იყოს მხოლოდ რამდენიმე ინსტრუქციის ან რამოდენიმე მილიონი ინსტრუქციანი, ისევე როგორც პროგრამის ტექსტური რედაქტრი და ბრაუზერების, მაგალითად ტიპიურმა თანამედროვე კომპიუტერული შეიძლება შეასრულოს მილიარდობით ინსტრუქციები წამში (gigaflops) და იშვიათად იღებს დაზიანებას მრავალი წლის მუშაობის შემდეგ. დიდი კომპიუტერული პროგრამები შედგება რამდენიმე მილიონი ინსტრუქციებით შეიძლება პროგრამისტების გუნდს ერთი წელი დასჭირდეს და გამა სირთულის ამოცანაში თითქმის არ დაიშვება შეცდომები.
�� � � � p� �/� o:p>
კბილანიანი ამძრავით პირველი გამომთვლელი მანქანა, რომელიც დამზადდა, სავარაუდოდ იყო გამომთვლელი ქრონომეტრი. ასე უწოდა მას მისმა გერმანელმა გამომგონებელმა პროფესორმა ვილჰელმ შიკარდმა 1623 წელს. ხელსაწყო ბევრს არ უნახავს, რადგან შიკარდი ამის შემდეგ მალევე გარდაიცვალა ბუბონის ჭირით.
1642 წელს 19 წლის ბლეზ პასკალმა გამოიგონა პასკალინი მამამისის დასახმარებლად, რომელიც გადასახადების შემგროვებელი იყო. პასკალმა 50 ასეთი ერთფუნქციანი (მხოლოდ მიმატება შეეძლო) კალკულატორი. მაგრამ ბევრი ვერ გაყიდა, ძვირი და არცთუ ისე ზუსტი იყო. (იმ დროისათვის შეუძლებელი იყო კბილანების მოთხოვნის შესაბამისი სიზუსტით დამზადება). დღემდე, სანამ მანქანის "ტორპედო" ციფრული გახდებოდა, მანქანის სპიდომეტრის ოდომეტრული ნაწილი წამყვან თვლებს შორის მანძილს სრული ბრუნის შემდეგ ზუსტად იგივე მექანიზმით ზომავდა, როგორიც პასკალინს ჰქონდა. პასკალი საოცარი ბავშვი იყო. 12 წლისა სამზარეულოს იატაკზე იპოვეს ევკლიდეს თეორემის საკუთარ ვერსიას რომ აგებდა. პასკალს ეკუთვნის ალბათობის თეორია, ჰიდრავლიკური წნევის, და შპრიცის გამოგონება.
პირველი ფართო მოხმარების კომპიუტერები
1801 წელს, ჯოზე მარი ჟაკარდმა გააუმჯობესა საფეიქრო დაზგა დაჩხვლეტილი ქაღალდის ბარათის გამოყენებით, რომელიც ასრულებდა შაბლონის როლს და ქსოვდა მიცემული თარგით ავტომატურად. ეს იყო მნიშვნელოვანი ნაბიჯი კომპიუტერების განვითარებაში, რადგან სწორედ ასეთი დაჩხვლეტილი ბარათები გამოიყენებდა პროგრამირებაშიც.
ეს იყო ავტომატური დათვლის/კალკულაციის შერწყმა პროგრამირებასთან, რამაც პირველად წარმოშვა კომპიუტერები. 1837 წელს ჩარლზ ბაბიჯი იყო პირველი, ვინც მოამზადა სრულად პროგრამირებადი მექანიკური კომპიუტერის კონცეფცია და დიზაინი, მისი ანალიტიკური ძრავი. შეზღუდულმა ფინანსებმა განაპირობა ის, რომ ბაბიჯმა ვერ დაასრულა სამუშაო. თუმცა, მისმა შვილმა, ჰენრი ბაბიჯმა დაასრულა ანალიტიკური ძრავის გამომთვლელი ნაწილის გამარტივებული ვერსია (mill) 1988 წელს. მან მოახერხა ამ მექანიზმის გამოყენების წარმატებული დემონსტრირება 1906 წელს. ეს მანქანა გადაეცა სამხრეთ კენსინგტონის სამეცნიერო მუზეუმს 1910 წელს.
წყარო:
Friday, December 14, 2012
Thursday, December 13, 2012
პირველი კომპიუტერები ადამიანები იყვნენ! ელექტრონულ კომპიუტერებს (და ადრინდელ მექანიკურ კომპიუტერებს) ასე იმიტომ მოიხსენიებენ, რომ ისინი ასრულებდნენ იმ სამუშაოს, რასაც ადრე ადამიანი ასრულებდა. თავიდან "კომპიუტერი" სამუშაო სახელწოდება იყო: ეს იმ ადამიანების (ძირითადად ქალების) აღსაწერად გამოიყენებოდა, რომელთა სამუშაოს შეადგენდა განმეორებითი კალკულაციები, რაც მოითხოვებოდა ისეთ გათვლებში, რომლებიც დაკავშირებული იყო სანავიგაციო ცხრილების, წყლის მიმოქცევის გრაფიკებში და პლანტების განლაგებასთან ასტრონომიულ კალენდრებში. წარმოიდგინე, რომ ისეთი სამუშაო გაქვს შესასრულებელი, სადაც საათობით, დღეების განმავლობაში უამრავი მრავლობითი გათვლების გარდა, სხვას არაფერს აკეთებ. უმალ მოგბეზრდებოდა, დაუდევრობისა და შეცდომებისკენ გიბიძგებდა. შენთვის საუკეთესო დღეებშიც კი პასუხებს სწრაფად ვერ მიიღებდი. ამიტომაც, გამომგონებლები ასწლეულების მანძილზე ცდილობდნენ ამ ამოცანის მექანიზირებას (რაც ისეთი მექანიზმის მიგნებას ნიშნავს, რომელსაც შესრულება შეუძლია).
საანგარიშოს (აბაკუსი) ადრიდანვე ხმარობდნენ მათემატიკური გათვლების საწარმოებლად. მისი ერთადერთი ღირებულება იმაშია, რომ ადამიანის მეხსიერებას ეხმარება გაანგარიშების შესრულებაში. საანგარიშოს გამოცდილ ოპერატორს შეუძლია იმუშაოს მიმატება–გამოკლებაზე ისეთი სიჩქარით, ადამიანი რომ ხელის კალკულტორით შეასრულებდა (გამრავლების და გაყოფის ოპერაციები კიდევ უფრო შენელებული იყო). საანგარიშოს ხშირად შეცდომით ჩინეთს მიაწერენ. სინამდვილეში, ჩვენამდე მოღწეული უძველესი საანგარიშო ბაბილონელების მიერ გამოიყენებოდა ჩვენს წელთაღრიცხვამდე 300 წელს. საანგარიშო დღესაც იხმარება, ძირითადად შორეულ აღმოსავლეთში. თანამედროვე საანგარიშო შედგება რგოლებისგან, რომლებიც წამოცმულია წნელებზე, თუმცა, ქვემოთ სურათზე ნაჩვენები ძველი ვარიანტი იმ დროისაა, როცა თვლის/კალკულაციის დროს კენჭებს იშველიებდნენ (სიტყვა calculus კენჭის ლათინური სახელწოდებიდან მოდის).
1617 წელს ექსცენტრულმა (ზოგი შეშლილს უწოდებდა) შოტლანდიელმა ჯონ ნაპიერმა გამოიგონა ლოგარითმები. ესაა ტექნოლოგია, რომელიც საშუალებას იძლევა, რომ გამრავლება შეასრულო მიმატების საშუალებით. მაგიური ინგრედიენტი – თითოეული ოპერანდის ლოგარითმია, რომელიც ნაბეჭდი ცხრილიდან შეგიძლია მოიპოვო. მაგრამ ნაპიერმა ასევე გამოიგონა ცხრილის ალტერნატივა, სადაც ლოგარითმული სიდიდეები ამოკვეთილი იყო სპილოს ძვლის ჩხირებზე. ამას დღესაც ნაპიერის ძვლებს უწოდებენ.
ნაპიერის გამოგონებას პირდაპირ მოჰყვა ლოგარითმული სახაზავი, რომელიც ინგლისში დამზადდა 1632 წელს და რომელსაც 1960–იან წლებში ჯერ კიდევ ხმარობდნენ NASA–ს ინჟინრები მერკურის, ჯემინის და აპოლოს პროგრამებში, მთვარეზე ადამიანის დასმისას.
ლეონარდო და ვინჩიმ (1452–1519) შეასრულა კბილანიანი ამძრავით მანქანის ნახაზები, თუმცა, როგორც ჩანს, არასდროს აუგია იგი.
კბილანიანი ამძრავით პირველი გამომთვლელი მანქანა, რომელიც დამზადდა, სავარაუდოდ იყო გამომთვლელი ქრონომეტრი. ასე უწოდა მას მისმა გერმანელმა გამომგონებელმა პროფესორმა ვილჰელმ შიკარდმა 1623 წელს. ხელსაწყო ბევრს არ უნახავს, რადგან შიკარდი ამის შემდეგ მალევე გარდაიცვალა ბუბონის ჭირით.
1642 წელს 19 წლის ბლეზ პასკალმა გამოიგონა პასკალინი მამამისის დასახმარებლად, რომელიც გადასახადების შემგროვებელი იყო. პასკალმა 50 ასეთი ერთფუნქციანი (მხოლოდ მიმატება შეეძლო) კალკულატორი. მაგრამ ბევრი ვერ გაყიდა, ძვირი და არცთუ ისე ზუსტი იყო. (იმ დროისათვის შეუძლებელი იყო კბილანების მოთხოვნის შესაბამისი სიზუსტით დამზადება). დღემდე, სანამ მანქანის "ტორპედო" ციფრული გახდებოდა, მანქანის სპიდომეტრის ოდომეტრული ნაწილი წამყვან თვლებს შორის მანძილს სრული ბრუნის შემდეგ ზუსტად იგივე მექანიზმით ზომავდა, როგორიც პასკალინს ჰქონდა. პასკალი საოცარი ბავშვი იყო. 12 წლისა სამზარეულოს იატაკზე იპოვეს ევკლიდეს თეორემის საკუთარ ვერსიას რომ აგებდა. პასკალს ეკუთვნის ალბათობის თეორია, ჰიდრავლიკური წნევის, და შპრიცის გამოგონება.
პირველი ფართო მოხმარების კომპიუტერები
1801 წელს, ჯოზე მარი ჟაკარდმა გააუმჯობესა საფეიქრო დაზგა დაჩხვლეტილი ქაღალდის ბარათის გამოყენებით, რომელიც ასრულებდა შაბლონის როლს და ქსოვდა მიცემული თარგით ავტომატურად. ეს იყო მნიშვნელოვანი ნაბიჯი კომპიუტერების განვითარებაში, რადგან სწორედ ასეთი დაჩხვლეტილი ბარათები გამოიყენებდა პროგრამირებაშიც.
ეს იყო ავტომატური დათვლის/კალკულაციის შერწყმა პროგრამირებასთან, რამაც პირველად წარმოშვა კომპიუტერები. 1837 წელს ჩარლზ ბაბიჯი იყო პირველი, ვინც მოამზადა სრულად პროგრამირებადი მექანიკური კომპიუტერის კონცეფცია და დიზაინი, მისი ანალიტიკური ძრავი. შეზღუდულმა ფინანსებმა განაპირობა ის, რომ ბაბიჯმა ვერ დაასრულა სამუშაო. თუმცა, მისმა შვილმა, ჰენრი ბაბიჯმა დაასრულა ანალიტიკური ძრავის გამომთვლელი ნაწილის გამარტივებული ვერსია (mill) 1988 წელს. მან მოახერხა ამ მექანიზმის გამოყენების წარმატებული დემონსტრირება 1906 წელს. ეს მანქანა გადაეცა სამხრეთ კენსინგტონის სამეცნიერო მუზეუმს 1910 წელს.
კომპიუტერის ისტორია
პირველი კომპიუტერები ადამიანები იყვნენ! ელექტრონულ კომპიუტერებს (და ადრინდელ მექანიკურ კომპიუტერებს) ასე იმიტომ მოიხსენიებენ, რომ ისინი ასრულებდნენ იმ სამუშაოს, რასაც ადრე ადამიანი ასრულებდა. თავიდან "კომპიუტერი" სამუშაო სახელწოდება იყო: ეს იმ ადამიანების (ძირითადად ქალების) აღსაწერად გამოიყენებოდა, რომელთა სამუშაოს შეადგენდა განმეორებითი კალკულაციები, რაც მოითხოვებოდა ისეთ გათვლებში, რომლებიც დაკავშირებული იყო სანავიგაციო ცხრილების, წყლის მიმოქცევის გრაფიკებში და პლანტების განლაგებასთან ასტრონომიულ კალენდრებში. წარმოიდგინე, რომ ისეთი სამუშაო გაქვს შესასრულებელი, სადაც საათობით, დღეების განმავლობაში უამრავი მრავლობითი გათვლების გარდა, სხვას არაფერს აკეთებ. უმალ მოგბეზრდებოდა, დაუდევრობისა და შეცდომებისკენ გიბიძგებდა. შენთვის საუკეთესო დღეებშიც კი პასუხებს სწრაფად ვერ მიიღებდი. ამიტომაც, გამომგონებლები ასწლეულების მანძილზე ცდილობდნენ ამ ამოცანის მექანიზირებას (რაც ისეთი მექანიზმის მიგნებას ნიშნავს, რომელსაც შესრულება შეუძლია).
საანგარიშოს (აბაკუსი) ადრიდანვე ხმარობდნენ მათემატიკური გათვლების საწარმოებლად. მისი ერთადერთი ღირებულება იმაშია, რომ ადამიანის მეხსიერებას ეხმარება გაანგარიშების შესრულებაში. საანგარიშოს გამოცდილ ოპერატორს შეუძლია იმუშაოს მიმატება–გამოკლებაზე ისეთი სიჩქარით, ადამიანი რომ ხელის კალკულტორით შეასრულებდა (გამრავლების და გაყოფის ოპერაციები კიდევ უფრო შენელებული იყო). საანგარიშოს ხშირად შეცდომით ჩინეთს მიაწერენ. სინამდვილეში, ჩვენამდე მოღწეული უძველესი საანგარიშო ბაბილონელების მიერ გამოიყენებოდა ჩვენს წელთაღრიცხვამდე 300 წელს. საანგარიშო დღესაც იხმარება, ძირითადად შორეულ აღმოსავლეთში. თანამედროვე საანგარიშო შედგება რგოლებისგან, რომლებიც წამოცმულია წნელებზე, თუმცა, ქვემოთ სურათზე ნაჩვენები ძველი ვარიანტი იმ დროისაა, როცა თვლის/კალკულაციის დროს კენჭებს იშველიებდნენ (სიტყვა calculus კენჭის ლათინური სახელწოდებიდან მოდის).
1617 წელს ექსცენტრულმა (ზოგი შეშლილს უწოდებდა) შოტლანდიელმა ჯონ ნაპიერმა გამოიგონა ლოგარითმები. ესაა ტექნოლოგია, რომელიც საშუალებას იძლევა, რომ გამრავლება შეასრულო მიმატების საშუალებით. მაგიური ინგრედიენტი – თითოეული ოპერანდის ლოგარითმია, რომელიც ნაბეჭდი ცხრილიდან შეგიძლია მოიპოვო. მაგრამ ნაპიერმა ასევე გამოიგონა ცხრილის ალტერნატივა, სადაც ლოგარითმული სიდიდეები ამოკვეთილი იყო სპილოს ძვლის ჩხირებზე. ამას დღესაც ნაპიერის ძვლებს უწოდებენ.
ნაპიერის გამოგონებას პირდაპირ მოჰყვა ლოგარითმული სახაზავი, რომელიც ინგლისში დამზადდა 1632 წელს და რომელსაც 1960–იან წლებში ჯერ კიდევ ხმარობდნენ NASA–ს ინჟინრები მერკურის, ჯემინის და აპოლოს პროგრამებში, მთვარეზე ადამიანის დასმისას.
ლეონარდო და ვინჩიმ (1452–1519) შეასრულა კბილანიანი ამძრავით მანქანის ნახაზები, თუმცა, როგორც ჩანს, არასდროს აუგია იგი.
კბილანიანი ამძრავით პირველი გამომთვლელი მანქანა, რომელიც დამზადდა, სავარაუდოდ იყო გამომთვლელი ქრონომეტრი. ასე უწოდა მას მისმა გერმანელმა გამომგონებელმა პროფესორმა ვილჰელმ შიკარდმა 1623 წელს. ხელსაწყო ბევრს არ უნახავს, რადგან შიკარდი ამის შემდეგ მალევე გარდაიცვალა ბუბონის ჭირით.
1642 წელს 19 წლის ბლეზ პასკალმა გამოიგონა პასკალინი მამამისის დასახმარებლად, რომელიც გადასახადების შემგროვებელი იყო. პასკალმა 50 ასეთი ერთფუნქციანი (მხოლოდ მიმატება შეეძლო) კალკულატორი. მაგრამ ბევრი ვერ გაყიდა, ძვირი და არცთუ ისე ზუსტი იყო. (იმ დროისათვის შეუძლებელი იყო კბილანების მოთხოვნის შესაბამისი სიზუსტით დამზადება). დღემდე, სანამ მანქანის "ტორპედო" ციფრული გახდებოდა, მანქანის სპიდომეტრის ოდომეტრული ნაწილი წამყვან თვლებს შორის მანძილს სრული ბრუნის შემდეგ ზუსტად იგივე მექანიზმით ზომავდა, როგორიც პასკალინს ჰქონდა. პასკალი საოცარი ბავშვი იყო. 12 წლისა სამზარეულოს იატაკზე იპოვეს ევკლიდეს თეორემის საკუთარ ვერსიას რომ აგებდა. პასკალს ეკუთვნის ალბათობის თეორია, ჰიდრავლიკური წნევის, და შპრიცის გამოგონება.
პირველი ფართო მოხმარების კომპიუტერები
1801 წელს, ჯოზე მარი ჟაკარდმა გააუმჯობესა საფეიქრო დაზგა დაჩხვლეტილი ქაღალდის ბარათის გამოყენებით, რომელიც ასრულებდა შაბლონის როლს და ქსოვდა მიცემული თარგით ავტომატურად. ეს იყო მნიშვნელოვანი ნაბიჯი კომპიუტერების განვითარებაში, რადგან სწორედ ასეთი დაჩხვლეტილი ბარათები გამოიყენებდა პროგრამირებაშიც.
ეს იყო ავტომატური დათვლის/კალკულაციის შერწყმა პროგრამირებასთან, რამაც პირველად წარმოშვა კომპიუტერები. 1837 წელს ჩარლზ ბაბიჯი იყო პირველი, ვინც მოამზადა სრულად პროგრამირებადი მექანიკური კომპიუტერის კონცეფცია და დიზაინი, მისი ანალიტიკური ძრავი. შეზღუდულმა ფინანსებმა განაპირობა ის, რომ ბაბიჯმა ვერ დაასრულა სამუშაო. თუმცა, მისმა შვილმა, ჰენრი ბაბიჯმა დაასრულა ანალიტიკური ძრავის გამომთვლელი ნაწილის გამარტივებული ვერსია (mill) 1988 წელს. მან მოახერხა ამ მექანიზმის გამოყენების წარმატებული დემონსტრირება 1906 წელს. ეს მანქანა გადაეცა სამხრეთ კენსინგტონის სამეცნიერო მუზეუმს 1910 წელს.
Subscribe to:
Posts (Atom)